Stigma’s en vooroordelen, houding

Stigma’s & zelf Stigma’s in relatie tot autisme.

Stigma’s en vooroordelen zijn kwalijk omdat ze een eigen leven gaan leiden en vaak een negatief beeld in stand houden richting een groep mensen. Soms worden ze openlijk geuit vanuit een mening, vaak ondersteunt met enkel de feiten die vaak in het voordeel zijn van het stigma wat men propageert. Maar soms worden ze verborgen of onopgemerkt gebruikt.

Soms worden ze ook onbedoeld gemaakt, in het geval van een naaste, in een verkeerde vorm van protectionisme, door uitspraken als, laat maar jij kunt dit toch niet, of ik doe het wel! Dit zijn in het geval van protectionisme veelgehoorde kreten. In dit geval is de persoon die stigmatiseert zich er niet altijd van bewust, dat zijn woorden stigmatiserend ervaren kunnen worden.

De manier hoe ze gesteld worden, daarin schuilt het venijn van een stigma, waarin men wezenlijk zegt dat iemand vanuit zijn beperking iets niet zou kunnen. Hierin schuilt het risico als dit zo ongevraagd gepresenteerd wordt dat iemand zich minder waardig voelt, en erger nog het stigma tot zelf stigma verheven wordt.

Wat is stigma?.

Een stigma is een negatieve eigenschap die geassocieerd wordt met een groep mensen. Dit kan bijvoorbeeld mensen met autisme zijn, maar het kan ook een andere beperking, of nationaliteit, raciale afkomst, uiterlijkheden of seksuele voorkeur zijn. Maar ook net zo goed een beroepsgroep. Kortom, een zeer breed begrip!

Wat kenmerkend is voor een Stigma is dat het om een negatieve eigenschap of kwaliteit gaat, die vaak ook generaliserend van aard is. Een voorbeeld hiervan kan zijn “mensen met autisme zijn niet sociaal”, Of “Alle politieagenten zijn narcisten”, of “alle allochtonen zijn crimineel”, ze worden vaak stellig gebracht alsof het feiten zijn. Soms halen mensen dan ook onvolledige informatie aan om hun stigma kracht bij te zetten. Stigma’s kunnen doelbewust om uiteenlopende redenen gebruikt worden. Echter kan het soms ook onbedoeld zijn, doordat degene die stigmatiseert, zich er niet van bewust is dat hij of zij dit doet, zoals reeds eerder beschreven. Ook enkel feiten toelichten het stigma bekrachtigen is een tactiek.

Daarnaast bestaan er ook publieke stigma’s, voorbeelden hiervan zijn dat de media mensen met een psychische aandoening als onbetrouwbaar of gevaarlijk neerzet. Hiermee doe je een grote groep tekort door te generaliseren en negatief af te waarderen. Niet iedereen is immers hetzelfde, en je scheert hier een hele groep over een kam. Dit soort zaken dragen bij aan een negatieve beeldvorming van een groep mensen.

Dan is er ook nog de structurele stigma, Deze is vaak gevat in wetten, en regels en beleid, Denk aan keuringsprocedures omdat je door een medische aandoening een financieel risico zou kunnen zijn. Maar ook het medisch screenen van bepaalde groepen voor een auto rijbewijs daar kun je vraagtekens bij zetten. Is iemand immers zonder diagnose altijd een garantie dat hij geen risico factor in het verkeer is.

Autisme en Stigma’s.

Ook autisme kent de nodige stigma’s en mensen met autisme ervaren vaak dat zij zichzelf moeten verantwoorden, of simpelweg buitengesloten worden en voelen in de maatschappij, op basis van stigmatisering. Enerzijds brengt dit het autisme in combinatie met andere factoren vaak met zich mee.
Dat deze groep meer het risico loopt, hiervan slachtoffer te worden. Anderzijds is dit voor een groot deel te danken aan de maatschappij ingericht is, en ook door onwetendheid en onjuiste informatie die het publiek heeft. Hieronder zal ik ingaan op een aantal stigma’s die rondom autisme heersen.

Autisten zijn slechte partners,
(generaliserend, vooringenomen, een duidelijk vooroordeel en onjuist)
ze houden niet van mensen, enkel van treinen, postzegels, en verzamelen.
(vooroordeel, en voldoet aan het stereotype beeld, onjuist)
autisten zijn niet de slimste hebben vaak een laag I.Q.
(Vooroordeel en feitelijk onjuist, ook worden de inzichten rondom autisme steeds bijgesteld)
Autisten zijn op structuur dus beter af in een fabriekshal (productie werk)
(generaliserend en onjuist, een groot deel wordt er juist knettergek van)
autisten hebben hun emoties niet onder controle, of voelen geen emoties
(Vooroordeel, en onjuist, we hebben vaak moeite met onze emoties)
autisten houden niet van seks en zijn frigide
(onjuist als dit zo was dan waren vrij weinig mensen met autisme) de prevalentie stijgt.
Autisten zijn betweters, (sommigen van ons komen zo over), maar mijn advies zou zijn om eens met een andere bril te gaan kijken.

Zelf stigma.

Zelf-stigma’s kunnen zeer hardnekkig zijn, zeker omdat het de overtuigingen van derden zijn die iemand met autisme zich ter harte heeft genomen. Maar ze kunnen ook in de kern overtuigingen van de persoon sluipen, soms doordat bepaalde feedback verkeerd is overgekomen, of degene met autisme er ontvankelijk voor is. Zelf stigma kan eveneens op een verborgen manier geïntroduceerd worden, zoals reeds eerder vermeld.

Ook kunnen de verankering van zelf-stigma’s liggen in traumatische gebeurtenissen, of erger in vormen van gaslighting, waaraan mensen zijn bloot gesteld. Vanuit autisme kunnen mensen hier extra kwetsbaar voor zijn. Omgevingen waar veel gemanipuleerd wordt zijn op zijn zachtst gezegd giftig te noemen voor mensen met autisme.

Het grootste gevaar in zelf stigma zit hem dat het je persoonlijke groei en functioneren kan belemmeren, mede doordat het iets is wat intern in je eigen overtuigingen is geslopen en op die manier een negatief zelfbeeld in stand houdt

Autisme, vooroordelen en misvattingen.

Vooroordelen komen voort uit een gebrek aan kennis, onjuiste aannames, of een slechte beeldvorming. Vooroordelen zorgen er ook voor dat mensen voor jouw zaken gaan invullen, wat tevens tot stigma kan leiden, dit gebaseerd op stereotypes die ze kennen rondom het gegeven autisme. Ook het ontkennen van iemands autisme, is hier een mooi voorbeeld van. Je kunt geen autisme hebben, want je kunt met me in gesprek gaan, of je kunt me gewoon aankijken. Daarnaast is autisme net zoals veel psychiatrische aandoeningen op de werkvloer vaak een probleem wat veel werkgevers willen vermijden, de kans is groot dat je afgewezen wordt simpelweg vanwege een diagnose.

Geen persoon met autisme is gelijk en daarmee sluit je ook niet uit dat bepaalde mensen met autisme soms ook de kaders van wat we menen te kennen als autisme overstijgen of op een slimme manier weten te omzeilen, en daarmee mensen in hun omgeving weten te verrassen. Vaak is het beeld van wat mensen hebben van autisme dat erg beperkt is, waaruit vooroordelen ontstaan. En als die vooroordelen ontstegen worden. Dan meent men dat het vaker geen autisme is, of dan moet het wel licht of een beetje autisme zijn.

Vooroordelen en misvattingen die zijn er zat. Ik zou hier graag bij stil willen staan, en vanuit mijn autisme en wat ik terug hoor willen vermelden waarom dit onjuist is of krap door de bocht is, of simpelweg fout.

Mensen met autisme hebben geen empathie.
Ik zou als eerst de retorische tegenvraag willen stellen hebben mensen zonder autisme allemaal wel empathie?, Wat is empathie? Om te beginnen empathie wordt omschreven als jezelf in kunnen leven of voelen in een ander. De route hier naar toe kan echter verschillend zijn. We hebben emotionele empathie, hierin zien of lezen we als mensen een gebeurtenis, in het nieuws of onze omgeving, we worden bij het zien of horen op emoties geraakt waarin we een menen een spiegelende emotie met de persoon uit de gebeurtenis te ervaren. Onze inleving wordt gestart en we worden geraakt. Bij cognitieve empathie. Horen we de gebeurtenis eveneens. Alleen gaan we veel meer nadenken over de gebeurtenis, en vaak spiegelen we dan achteraf. Dit laatste is meer wat er vaak vanuit autisme mindere of meerdere maten gebeurt, ook kan het zijn dat de emoties zo overweldigend zijn en men meer tijd nodig heeft dit te verwerken.
We zijn allemaal een beetje autistisch.
Wederom bagatelliseert men met de bovenstaande uitspraak, hoe goedbedoeld het autisme van mensen. Nee we zijn zijn niet allemaal een beetje autistisch! Dat je kenmerken herkent van iemand met autisme is begrijpelijk, want mensen verwarren vaak gedrag met autisme, Er is niet zoiets als autistisch gedrag, het is menselijk gedrag. Er is wel gedrag wat kenmerkender aanwezig is bij autisme. Waar het in feiten op fout gaat, is dat bepaalde kenmerken in gedrag extremer voort komen bij mensen vanuit autisme. dat je dit waarneembaar gedrag herkenbaar vindt, en zegt ik ben ook wel eens gespannen! Daarmee ga je er aan voorbij dat wat jij zonder autisme ervaart dezelfde oorsprong en intensiteit zou hebben als bij iemand met autisme. Zoals schrijver orthopedagoog Peter Vermeulen wel eens suggereerde, Omdat we het autisme niet begrijpen kunnen we concluderen dat we allemaal een beetje verstandelijk beperkt zijn. We zeggen immers ook niet we hebben een beetje het syndroom van down.
“Je ziet er niet autistisch uit!”.
Een afwijzende uitspraak rondom iemands autisme! Hoe zou autisme eruit moeten zien? Autisme heeft immers geen uiterlijke kenmerken, aan de hand van gedrag of kenmerken kun je als je weet waar je goed op moet letten een vermoeden hebben dat iemand autisme heeft. Echter zijn er zat andere redenen en oorzaken waaruit gelijk gedrag kan voortkomen. Autisme heeft geen specifiek voorkomen. Mensen met autisme kunnen net zo goed uw chauffeur zijn, sterker nog ze zijn ook werkzaam als verpleegkundige of medici, en zelfs als arts of in het leger. Zoiets als de autist bestaat niet.
Je bent veel te sociaal om autisme te hebben.
Wederom weer een afwijzing van iemands autisme, waar wordt gesteld dat mensen met autisme niet sociaal zouden zijn? Mensen met autisme kunnen moeite hebben met sociale aangelegenheden. Maar er zijn er zat die sociaal en behulpzaam ingesteld zijn. Per definitie zou ik mensen die menen dat mensen met autisme niet sociaal zijn de vraag willen terug geven, zijn mensen die niet sociaal zijn per definitie autistisch? Als je meent dat dit zo is? Kan het geen kwaad om je kennis en inzichten rondom autisme nog eens te herzien, en je beter in autisme te verdiepen. Mensen met autisme kunnen zekers sociaal zijn, echter kunnen ze dit uiten of tonen op een andere manier dan je misschien gewend bent. Maar er zijn er ook zat die voor de handshake gaan en een knuffel of schouderklop.
Je kunt geen autisme hebben, je maakt oog contact.
Deze vind ik geweldig, waarom?? ik heb hem al vaak gehoord. Zelfs een aantal keren binnen de cirkel van zogeheten gedragswetenschappers als twijfelzaaier bij ouders die twijfelen dat hun kind autisme heeft. Mensen met autisme kunnen zekers oog contact maken. Echter, wat we ermee moeten of af kunnen lezen is een ander verhaal, ook ervaren we oog contact niet allemaal als even prettig, en vanuit prikkelvermijding, kan het een intense prikkel zijn.
Mensen met autisme zijn uitblinkers in Wiskunde, of zijn goed met computers.
Ook dit is een stereotype die feitelijk onjuist is, ik ken zat mensen met autisme die de plank flink mis slaan met wiskunde of in de verste niet met een computer overweg kunnen. Wel zie je vaak dat bij velen door een preoccupatie (gefocust aandacht tunnel voor een specifieke interesse), zij vaak erg veel van een specifieke interesse weten, maar dit kan net zo goed een sport zijn die ze extreem beoefenen. Dit laatste gegeven is overigens wel frequent aanwezig, echter niet altijd zo evident voor de buitenwereld. Maar zekers geen absolute vereiste om van autisme te kunnen spreken,
voordat we straks een elftal autistisch verklaren.
Autisme is bij meisjes moeilijker te diagnosticeren dan bij jongens.
Deze uitspraak daar trap ik mee tegen wat heilige huisjes aan. Waaronder die van sommige autisme expert. Deels klopt deze uitspraak, echter doen we een stap terug, dan zien we de grotere context. Wat deze conclusie impliceert, is dat het bij jongens makkelijker te diagnosticeren is. Deze aanname wordt deels gesteund door het feit dat er veel meer mannen lopen met een diagnose dan vrouwen. Deels klopt deze aanname, maar dit is mede doordat onderzoek en diagnostiek veelal gebaseerd is op een specifiek type beeld autisme bij mannen, en niet op vrouwen. Daarnaast zou gesteld worden dat vrouwen vaker sociaal aanpassing laten zien, iets wat hun overigens ook veel energie kost. De reden waarom ik deze uitspraak aanhaal, is, omdat deze conclusie deels zowel vrouwen als mannen tekort doet. Er is namelijk ook een grote groep mannen die niet aan dat stereotypische beeld van de diagnostische criteria voldoen, Zij vertonen eveneens sociaal aanpasbaar gedrag. Ik denk zekers als je gaat kijken onder mannen die op laten leeftijd gediagnosticeerd zijn dit vaker een complicerende factor is die een diagnoste stelling in de weg staat. Dus is autisme dan moeilijker bij meisjes te diagnosticeren dan bij jongens? Statistisch gezien zeg ik ja, echter in de bredere context denk ik dat er zowel een grote groep mannen als vrouwen tekort is gedaan met de huidige diagnostieke trend? Gelukkig is er tegenwoordig steeds meer aandacht voor wat autisme nu werkelijk is en hoe het zich verhoudt van persoon tot persoon.
Je hebt vast licht autisme, want mijn overbuurvrouw heeft een zoon die is zwaar autistisch. Licht autisme impliceert hetzelfde als een beetje autistisch. Dit klopt dus niet, je hebt autisme of je hebt het niet, Dat lichte autisme wordt er vaak door de buitenstaander op geplakt omdat men het autisme zelf niet ervaart. Dat iemand ogenschijnlijk zelfstandig woont, en een goed gesprek kan voeren of een baan heeft, wil niet zeggen dat deze persoon niet ernstig onder zijn autisme kan lijden. Mogelijk heeft men problemen met diepere relaties aan gaan, of blijkt dat zijn netwerk juist het support bied om toch die baan te kunnen doen. Vaker zie je ook dat wanneer deze support weg valt men alsnog in de problemen komt als er geen back-up plan is. Wat eveneens niet mee helpt is dat er sinds de DSMV gesproken wordt door velen, waaronder zelfs zorg en ambulante begeleiding van autisme niveau 1,2,3. Dit is meer een classificatie van de mate van ondersteuning die iemand nodig heeft, dan dat het daadwerkelijk altijd wat zegt hoe men de wereld door zijn autisme ervaart.

Een typisch voorbeeld hiervan is Kees en Jaap,

Jaap is 23 en heeft autisme en woont vanwege dit in een zorg instelling, 5 dagen in de week mag jaap naar de dag besteding. Ook gaat jaap 2 keer per week zwemmen met de begeleiding. In het weekend gaat jaap logeren bij zijn ouders. Op de woongroep wordt jaap voldoende structuur geboden, prikkels worden gedoseerd en zijn contact met andere mensen is optimaal, Jaap is een gelukkig persoon de meeste dagen van de week.

Kees is 25 jaar, woont zelfstandig, heeft een mooie baan in ICT, en heeft veel vrienden. Avonds zit Kees achter zijn laptop op facebook, daar heeft hij 25 vrienden, zijn boodschappen bestelt hij online, en Kees werkt voor de helft vanuit thuis, vanwege de prikkels die de bedrijfs omgeving met zich mee brengt. Kees baalt, want ergens zou hij wel echte vrienden willen hebben, eigenlijk is hij ook al geruime tijd depressief want hij heeft problemen met contact maken en zou graag een partner willen. Maar ook zichzelf handhaven in een relatie is al vaak mis gegaan. Kees is eigenlijk dood ongelukkig, en overweecht inmiddels een euthanasie traject.

Dan stel ik nu de retorische vraag, wat is zwaar en wat is licht.

Een andere invulling en of fout die ik vaak tegenkomt, wanneer men iemand kent die zwaar autisme heeft. Er vaak sprake is van een “Meervoudige complexe ontwikkeling problematiek”, vaak is er dan ook een verstandelijke beperking in het spel. Ook lijken naasten het soms liever te benoemen dat er sprake is van zwaar autisme dan soms te benoemen dat er sprake is van autisme en een verstandelijke beperking.
Ik heb een bepaalde vorm van autisme.
Deze opmerking hoor en lees ik ook vaak terug op internet, behalve dat er een grote groep is die zich nog steeds bekroont als Asperger omdat dit de kers op de autisme taart zou zijn, moet ik zelf altijd grinniken als ik deze opmerking lees, misschien niet lief van me, maar ik kan het vaak ook niet naar laten om te vragen welke vorm iemand heeft? Soms wordt dan Asperger benoemt, maar vaak blijft het antwoord uit. Hoeveel vormen zijn er eigenlijk van autisme? Zelf ben ik van mening dat er net zoveel vormen van autisme zijn als dat er mensen met autisme zijn. Gegeven dat deze mensen en hun autisme wel gevangen zijn binnen de definities zoals benoemd worden in de medische wetenschap. Wat dit zo maakt is naar mijns inziens enerzijds het heterogene beeld wat autisme maakt deels beïnvloed door de biologische bouwsteentjes waarmee je geboren wordt. Maar ook de wisselwerking die autisme heeft met jouw persoonlijke identiteit en je ontwikkeling die je hebt doorlopen.
Autisten zijn op orde, uniformiteit, en rangschikking, iets wat jij niet doet.
Wederom een verkeerd beeld van autisme of weer een poging om het autisme te ontkrachten. Juist vanuit autisme kunnen mensen ook veel problemen hebben om orde te houden, Huishoudelijke taken kunnen voor vele al een probleem zijn om dit georganiseerd te krijgen, juist vaak ook in combinatie met andere facetten van het dagelijks leven. Het klopt zekers wel dat er een groep is die alles op orde, volgorde, rangschikking wilt doen. Maar dit is juist vanuit de voorspelbaarheid en controle en overzicht die het brengt, Dit zou je meer een coping stratiegie kunnen noemen. Dus nee! Je kunt autisme niet zuiver ophangen of diagnosticeren aan of iemand extreem op orde is, Een OCD kan namelijk leiden tot soortgelijke drang tot orde schikken.
Autisme, ze plakken tegenwoordig, maar overal een label op!
Labels die zitten in kleding en op linnengoed, Ettiketten lekker laten zitten op jampotten. Helaas leert ervaring wel dat dit soort termen zelfs binnen de zorg gehanteerd worden. En hiermee vaak stigma’s rondom mentale aandoeningen in stand houd! We noemen kanker toch ook geen ettiketje, of we spreken dit toch ook niet uit tegen iemand met nierfalen. Nee autisme wordt echt geclasificeerd als een diagnose.
Vaccinaties veroorzaken autisme.
Met dank aan dokter Andrew Wakefield in 2001, Helaas bleek uit dit onderzoek dat dhr Wakefield behoorlijk gesjoemeld had. Toch is dit een hardnekkig gerucht wat lang stand houd op het internet, Er zijn zat ouders die klagen dat hun kind autisme kreeg naar de BMR prik, echter is dit door een simpele opmerking uit de lucht te halen, Autisme is zoals het gedefineerd wordt in feite al aanwezig tijdens de ontwikkeling van het ongeboren kind, kent een hoge erfelijke invloed, alsmede worden invloeden tijdens de zwangerschap benoemt. Als jouw kind autisme lijkt te ontwikkelen pas naar een vaccinatie kan dat dus om die reden al geen autisme zijn! Wat ik duidelijk wil stellen is dat er zat mensen zijn met hersenletsel maar ook aangeboren hersenletsel of LVB problematiek die soortgelijke problematiek hebben als mensen met autisme of tegen dezelfde perikelen aanlopen. Mogelijk kan vaccinatie schade wel een antwoord zijn voor deze problemen. Maar is het daarmee autisme, Nee want de criteria van autisme geven nogmaals aan dat het al vanaf het begin aanwezig zou moeten zijn. Daar naast is autisme ook gediagnosticeerd in ongevaccineerde leef omgevingen en individuen.
Iedereen heeft tegenwoordig wel iets,
Een vervelende uitspraak die vaak mensen met autisme of een andere mentale problematiek bagatelliseert, Het is een vernieuwde versie van de uitspraak “Elk huisje heeft zijn kruisje”. Toch is het hebben van autisme niet niks, en het is wat anders dan een keer scheve schaats rijden met je buurvrouw, of stiekem te veel geld tijdens het shoppen te hebben uitgegeven. Stop ,met het minimaliseren als iemand aangeeft autisme te hebben of andere geestelijke problematiek. Het is bagatelliserend om iedereens leed of problemen naast elkaar te leggen.
Je bent te knap om autisme te hebben,
wederom een verkapte manier van zeggen dat je autisme kunt zien aan iemand, daarnaast een lelijke uitspraak omdat deze zou suggereren dat mensen met autisme doorgaans onder een schoonheids standard zouden vallen, en lakend in knapheid zijn. Wat ik hiervan wil benoemen is dat ik dit vooral vooringenomen en knap dom😉 vindt om te zeggen.
Autisten houden niet van sex en intinimiteit.
wederom een generaliserende aanname, deels is er inderdaad een groep die de fysieke aanraking niet kan verdragen of erg onprettig vindt, Ook is er een deel die zich identificeert als Asexueel, maar dat zien we net zo goed aan de bij mensen zonder autisme. Er zijn ook zat mensen met autisme die van wel degelijk van sex en intimiteit houden of gesteld zijn op fysiek contact.
Als je maar hard zat je best doet, is het probleem er niet en kun je bereiken wat je wilt!
Hoe goed bedoelt ook, en deze uitspraak wordt gebracht als goed bedoeld, echter is hij vrij kwalijk te noemen, Iemand met autisme kan zekers bepaalde zaken die jij zonder autisme voor lief neemt! Dit laatste daar zit het probleem in, zaken die voor jouw vanzelf sprekend zijn, kosten iemand met autisme vaak bakken met energie, omdat zij dit met een extreme focus of vanuit hun denken moeten doen. Zij zullen dus zichzelf vaak op branden om maar aan een verwachting te moeten/willen voldoen. Is dit een enkele of een incidenteel iets, dan zal dit mischien nog lukken, is dit op terugkerende basis, dan heb je een recept voor overbelasting van de zuiverste soort. Wil je echt iemand helpen met autisme, dan probeer je hem indirect op een positieve manier te motiveren of zijn intrinsieke motivatie aan te spreken. Maar hem ook te steunen in spaarzaam te zijn met zijn grenzen en te respecteren wanneer hij ze aangeeft. Ook is het goed om degene zelf de uitdaging te laten kiezen. Bij de bovengenoemde uitspraak vraag ik mezelf vaak ook af, is deze wens voor de persoon of meer vanuit jouwzelf.

Tot slot.

Stigma’s en vooroordelen zijn een zeer kwalijke zaak, ook misvattingen kunnen vaak een eigen leven gaan leiden. Met het bovenstaande hoop ik mijn medemensen een stukje inzicht en bewustwording te brengen, en mensen met autisme vooral te ondersteunen in hun dagelijkse strijd, tegen de onwetendheid waar we mee geconfronteerd worden.